Ahh. Jak miło jest rozprostować kości po długich podróżach... :)

Gdzieś bywał mości druhu, jeśli wolno spytać ? Jakieś krainy zwiedził ?

;)

Bardzo dalekie i dziwne krainy zwiedzałem. Przygody me ciekawe ale i męczące były. Gdy do domu wróciłem nikogo w nim nie zastałem... Dumam teraz co począć...

Cały czas o Tobie pamiętamy i do naszej wspólnoty zapraszamy.Gdzie udało sie większoś towarzyszy.Mephistos Army.Są tam prawie wszyscy z bractwa

Chętnie dołączę, ale nie Dagothem. Nim nie mogę...
Stworzyłem za to nową postać: łowcę Sototh'a, żeby przypomnieć sobie co i jak i nim właśnie do was dołączę ;]

masz mój tel na poczcie> zadzwoń nie ma problemu czekamy

Spoko. Powiedz do kogo zagadać bo na Shirkhana nie trafiłem jeszcze online. Ciebie też online jeszcze nie zastałem.

Dag zagadaj do Potępieńca lub Małgosi, albo ewentualnie do mnie. Czekamy na Ciebie!

Już jestem :)

No i stało się, sprzyjające okoliczności spowodowały, iż Szary Jastrząb powraca do świata Hyborii ;D

Gadać mi tu szybko do kogo zgłosić się muszę, by na nowo świat ze starymi kompanami zwiedzać ;)

Witaj Grey! Najlepiej, abyś skontaktował się z Kayą! Jeżli to nie będzie możliwe, to rozmawiaj z Małgosią lub z Bossem MEPHISTO'S ARMY, który gra postaciami o nickach: SHIRKHAN lub POTĘPIENIEC. Myślę, że jeżeli przekażesz, że jesteś starym członkiem Altair Przymierze to przyjmą Cię od razu do gildii. Postaram się powiadomić Mephisto's Army o Twoim przybyciu! Cieszę się, że znowu przyjdzie nam wspólnie przemierzać bezdroża Hyborii!

Jakże często zdarza mi się myśleć o powrocie do tegoż brutalnego świata...

Gdy wraz z wami, towarzysze, przelewałem krew bestii dzikich i demonów tego świata życie sens jakiś miało. Budziłem się rano i na młocie mym wiernym podpierając to stare, bliznami ciało pokryte wstawałem powoli. Z siennika ciepłego wprost na śnieg schodziłem, płuca z wolna napełniałem zimnym Cymmeryjskim powietrzem. Stałem tak zawsze chwil kilka. Nie wiem czemu. Nie rozmyślałem nawet... Po prostu patrzyłem. Na las, na góry, na ich szczyty ośnieżone.

A potem... Potem zawsze ktoś obok mnie stawał.


Zabrakło tego. Dziś sam walczę. Jednak nie z wrogami... z samym sobą tylko.

Ahhh Hyborio, tak często mnie wzywasz. Tylko... czy jest do kogo wracać? Czy znajdzie się jeszcze pierś dzielna, w której serce do walki zabije? U boku mego?

Ból w mojej piersi. I tylko w walce odnajdę ukojenie...

My tu nadal wracamy i o Was pamiętamy!